Subretinal ve Submakuler Kanamalarda Vitrektomi

Submakuler kanama (SMK) retina pratiğinde çok sık görülmemekle beraber, başta neovasküler yaşa bağlı makula dejenerasyonu (YBMD) olmak üzere birçok koroid ve retina hastalığının merkezi görmeyi tehdit eden önemli bir komplikasyonudur. Tedavi edilmediğinde görsel prognoz, özellikle YBMD’li hastalarda, kötüdür ve yalnızca anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü (anti-VEGF) enjeksiyonu tedavi için yeterli değildir. Güncel tedavi yaklaşımı kanamayı santral retinanın altından en kısa sürede uzaklaştırma üzerine kuruludur. Doku plasminojen aktivatörü (dPA) kullanımı SMK tedavisinde önemli bir kilometre taşı olmuştur. SMK tedavisinde güncel vitrektomi yaklaşımı subretinal dPA enjeksiyonu ve kanın aspirasyonu veya subretinal dPA ile hava/anti-VEGF enjeksiyonu ve gaz tamponat şeklinde olmaktadır. Submakuler cerrahi ile SMK ve koroidal neovaskülarizasyonun (KNV) retinotomiyle çıkarılması santral retina pigment epitelinin sağlıklı olduğu seçilmiş olgularda uygulanabilecek bir teknik olarak gözükmektedir. Cerrahi dışı tedaviler arasında ise intravitreal dPA ve gaz enjeksiyonu ile pnömatik deplasman, özellikle küçük-orta büyüklükteki ince SMK’ler için tercih edilebilecek bir yaklaşımdır. Bununla birlikte, gerçek yaşam koşullarında hangi yaklaşımın tercih edileceği, cerrahın/hekimin teknik ile ilgili tecrübesine ve elde olan tedavi imkanlarına göre şekillenmektedir. Hangi yaklaşım tercih edilirse edilsin, SMK’ye yol açan altta yatan patolojiye yönelik tedavinin devamlılığı önem taşımaktadır. Genellikle altta yatan patoloji KNV olduğu için anti-VEGF tedavinin devamı, ilk tedavi ile kazanılan başarılı sonucun korunması ve nüks SMK riskinin azaltılması açısından önemlidir. Retina hastalıkları tedavisinde kullanılan ilaçlar ile cerrahi tekniklerin çığır açıcı gelişim hızı, yeni ve daha etkin tedavi yaklaşmaları açısından ümit vermektedir.